Чимээгүй дүнсийсэн хүйтэн өрөө шиг сэтгэлдээ
Чиний надад мэдрүүлсэн хайрыг лаа болгон асаагаад
Чамайгаа хүлээхдээ амандаа аяладаг байсан жаргалант дууг одоо
Гунигийн дуу мэт аялан уяран суух зуурт
Час улаан сарнайгаар уруулаа чимэн инээмсэглэсэн миний төрх гээгдэн
Гурав…хоёр…нэг…хайртай хайргүй гэж тоолж амжилгүй нулимс урсана…
No comments:
Post a Comment