Үг хүртэл сэтгэлээс гархаан болиод
Үйл дутсанд харамсан байхад
Анир чимээгүйд эзэмдүүлсэн шөнийн уртад
Амраг хайртаа санагалзан бичсэн мөрүүд минь
ҮНЭ ЦЭНЭГҮЙ болон хувирав