Sunday, April 27, 2014

Үүр цайж бхад бороо орсоор л…үгүйрч хоосорсон зүрхийг усан дуслаараа дүүргэнэ.Өглөө гэхэд цас болж хувираад өрөөгөөр нэг хэсүүчлэх гуниг хөлдөөд мөч болчихвол ч…хавар болтол зүрхэнд дүүрэн бгаа хурын усаар би уйлж суух болно. Цонхны завсраар шагайж харах ганцаардал надаас цонхигор царайгаа өрөвдүүлэх гэж бас оролдоно…

No comments:

Post a Comment