Wednesday, November 6, 2013

Нүцгэн мөр, гэрлийн бүрхүүл мэт цагаан хэнхдэг

Нүцгэн мөр, гэрлийн бүрхүүл мэт цагаан хэнхдэг
Нүүр өөд төөнөх халуун амьсгал
Энгэр задгайрах мөчид
Эхлээд хөл, дараа нь амьсгал тэгээд зүрх зогсох шиг
Сүрдүүлэнгүй дүрлийсэн тохуутай ихэмсэг энхрийлсэн захирангуй харц
Сүйн бөгж, сүүн зам, сул асгарсан гэзэг
Хөхөмдөг цонхны туяа ягаан өнгөтэй болон хувирахуйд
Хөхний ганган товч, хүүхэн хонгор ааль
Хүслийн анир сэрээн
Хөл доорх ертөнц намайг бүсгүй хүн хэмээн бүүвэйлэх л…

No comments:

Post a Comment