Wednesday, October 2, 2013

Сэрүү татуулсан намрын салхинд

Хэлж чадаагүй зөвхөн чамд хадгалсан хайрын сайхан үгээ араас чинь шивнэж
Хээрийн салхинаас ч давилуун ааш минь гунин гансарч суухдаа
Амраг-н минь нүдэнд гуниг хурахвий дээ гэж залбиран байж
Алган дээрээ бороон дусал нулимс хоёрыг нэрсэн
Цаашлан цаашлах дурсамжиндаа дэндүү хайртай даа
Цаг хугацаанаас чамайгаа би харамлан
Сэтгэлдээ гуниг гэдэг пайзыг зүүж орхичихоод
Сэрүү татуулсан намрын салхинд би шингэчихсэн

No comments:

Post a Comment