Monday, July 7, 2014
Хундагхан дарсандаа
Хуруугаа дүрж долоогоод
Хугасхан жаргалдаа ташуурч
Хуучин пянз шиг эгшилэмээр
Надаас өөр хэн ч өнгийдөггүй
Навтарг-н дэвтэр шиг өөрлүүгээ
Нарны тухай бодол хөрвүүлэх гэж
Насандаа ч зохиогүй намба сууж үзнэ
Инээд минь инээд биш болох үед
Энд байсан сам болон
Гэзэгээ сул асган
Гэргийн тухай зэрэгцүүлэн бодно
Гар хүрэх үед
Галбир төгс ч гэсэн
Ганц ваар ширээн дээр он удаанаар
Ганцаардал бид хоёртой нөхөрлөөд удаж байгаа юм
Улаан буйдан харин мухартаа л шигдээстэй чигтээ
Уруулын мартаж орхисон үнсэлтийг санах гэж хичээнэ
Уйлж хоносон шөнүүдийг огтхон ч дурсдаггүй мөртлөө
Угтаан бол хайртыгаа л санаад байдаг бололтой юм
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment