Шөнөжин зүүдээ эзэгнүүлж
Өдөржин дурсамжаар эзэмдүүлж
Аль завсарт нь би
Амрагаан бодох вэ
Сэдэрсэн дурсамжинд
Сэтгэлээ эзэмдүүлхээсээ өмнө
Зүүдээ эзэгнүүлэх минь
Зүрх зайгүй болсон…тэнд хайр бгаа
Цаг зуурын учралд төөр-д
Завсар хоорондын дурлалууд ээр-д
Цамцны захнь энгэсэг үгүй
Заяаны бус замын үзүүрт таарсан амраг
Хол-н хол оршино
Тэнэмэл заяатай зүрх
Хэрмэл замилант сэтгэлтэй нилээд
Тэнд эндгүй хөглөрөөд л
Хэсэгхэн ч зав чөлөө өгөхгүй нь ээ
Зүүдэнд нэг удаа инээмсэглээд
Зогсдоггүй түүнд инээд
Зохидог хачин гоё
Зүрх нь харин өөр хүнийх ээээээ
Зүрхийг нь сийчмээр сэдэл төрч
Зүүдэл залгаж оёсон сэмэрхийг нь
Зүүдэнд ирэх бүртээ харж бай гээд хананд
Зүүж орхимоор санандаад бн
No comments:
Post a Comment