Saturday, May 24, 2014

Асгартал уйлж нулимс хатаад сэтгэл хөрсөн ч
Амьсгалын чинь үнэр бороо мэт энхэр сэдэл зүрхэнд төрүүлсэн
Чамд зориулах мөртүүд бичигдэхээн хүлээн зурайж
Чандлан байж хэлэх бодлууд байраа олохгүй сэтгэлд үймэлдэнэ
Зөөлөн урууланд чинь нулимсаа шингээхэд
Зүс болоод үнэр чинь хэтэрхий ялдам мэдрэгдэж
Зүрх үхүүлэн салхилсан тэртээх намрын салхи
Зүгээ өөрчлөн ирэхдээ чамайг хайрлах хайрыг тээсээр ирчихлээ

No comments:

Post a Comment